“Samen maken we de buurt’(2) : Tips and tricks
In mijn vorige blog (https://foxandfriends.nl/blog/2016/03/06/samen-maken-we-de-buurt-ja-maar-hoe-dan-doe-zelfonderzoek/) schreef ik hoe gemakkelijk het is als gangmaker van bewonersinitiatieven is om een ‘buurtburgemeester’ te worden. Zelfreflexie en zelfonderzoek vormen dan een krachtige remedie. Maar er zijn meer tips en tricks. Excuses voor de schoolse presentatie!
Tips uit de USA
Van een zwarte buurtactiviste uit het Zuiden van de USA, die ik op een bijeenkomst in Nederland tegenkwam, leerde ik een aantal spelregels om het delen van de verantwoordelijkheid rond bewonersinitiatieven te stimuleren.
■ Ga niet uit van problemen, maar van dromen, van wensen hoe het leefklimaat verbeterd kan worden. Verzamel deze door middel van gesprekken en huisbezoek
■ Vanaf dag 1 dat je actief word, zoek je een jonger maatje, dat met je meeloopt, zo het klappen van de zweep leert kennen en jouw taak te zijner tijd over kan nemen.
■ Houdt bijeenkomsten lekker informeel, waar de kinderen bij zijn. Zij spelen ondertussen onder de tafel hun eigen spel, maar drinken onbewust de woorden en de verbondenheid in.
■ Zoek in een multiculturele leefomgeving naar tolken die mensen in hun moedertaal te woord kunnen staan, omdat je anders de nieuwkomers niet bereikt
■ Maak gebruik van de kennis en netwerken van gezaghebbende personen uit het bedrijfsleven, die zich willen verbinden met een buurt of wijk. Zij hebben de knowhow, de relaties en de middelen om te helpen plannen te concretiseren. Je kunt veel van hen leren
■ Onderzoek de kwaliteiten van alle deelnemers en benut deze. Iemand die een heerlijke zelfgebakken taart meeneemt naar een bijeenkomst heeft net zoveel waarde als de voorzitter.
■ Denk niet steeds in termen van geld of subsidie als het gaat om de aanpak van problemen. Dat is vaak een lange en moeizame weg. Maar zoekt zoveel mogelijk naar creatieve oplossingen binnen de eigen gemeenschap.
Tips uit eigen keuken
Puttend uit mijn eigen ervaring heb ik ook nog wel wat tips:
■ Wees eerlijk in jouw intenties. Er is niets op tegen om het onbezoldigde buurtwerk te willen gebruiken als opstap naar betaalde werkzaamheden of als richting politiek. Maar het is goed dat jouw medebewoners dat wel weten.
■ Besef dat een rechtstreekse confrontatie met een zittende buurtburgemeester al nel een harde en lange machtstrijd betekent, waarin jij waarschijnlijk eigenschappen van de ander gaat overnemen. Manipulatie is daar een voorbeeld van. Het besef dat de ander in wezen onschuldig is in zijn gedrag, omdat deze zich niet bewust is van zijn masker, betekent dat je ook niet provocerend aan de poten van zijn stoel moet gaat zagen.
■ Bij buurtburgemeesters die niet aanspreekbaar zijn, verlies je geen energie in een confrontatie, maar zoek je naar een weg links of rechtsom. Zo kun je bijvoorbeeld in het geval een Bewonerscommissie, waar één allesbepalende persoon de dienst uitmaakt, een werkgroep oprichten die formeel tot die commissie behoort, maar geheel zelfstandig aan een thema werkt.
■ Ben je beeldbepalend binnen een initiatief ? Stel je dan bij tijd en wijle zelf eens ter discussie. Nodig iemand die je vertrouwt uit feedback te geven als dat nodig is. Zo organiseer je effectief steunpunten die je helpen om voeling te blijven houden met medestanders
■ Probeer uit de saaie vergadercultuur te blijven, die ons land zo kenmerkt. Veel potentieel actieve bewoners knappen daar volkomen op af. Zij willen vooral concreet aan de slag. Hou het zoveel mogelijk informeel, vier successen met elkaar, neem vaker een bloemetje mee om iemand te bedanken en organiseer bij tijd en wijle een feestelijke bijeenkomst om elkaar in een ongedwongen sfeer beter te leren kennen.
■ Kijk eens onder de tafel, als je al lang aan het woord bent. Als je veel benen schopbewegingen ziet maken weet je dat irritatie naar jou hoogtij viert.
■ Vraag je eens af hoeveel buurtbewoners naar jouw begrafenis zullen komen, omdat ze je echt vreselijk gaan missen. Een betere relativering van jouw inzet is haast niet denkbaar !
■ Maar besef voor alles dat onbezoldigd werken aan een buurt of wijk leuk en inspirerend moet zijn. Het is immers vrijwilligerswerk, ook al doe je het met professionele vaardigheden en een visionaire blik.
Afscheid nemen van een buurtburgemeester
En als dat allemaal niet werkt, kun je altijd nog de onorthodoxe strategie toepassen van een ervaren opbouwwerker, die een bejaarde en verzuurde buurtburgemeester, die alle nieuwe ontwikkelingen in zijn buurt tegen hield, het finale duwtje gaf. Hij organiseerde een groot buurtfeest, nodigde de buurtburgemeester, die van niets wist, op het podium uit en prees de man de hemel in. Om hem en de zaal op het eind te vertellen: ”Jan, gaat ons na zoveel jaar verlaten als voorzitter. Ik wil hem graag bedanken met een staande ovatie !” Daar werden cadeaus en bloemen aan toegevoegd. Weg Jan! Maar of het tussen die twee ooit nog goed gekomen is weet ik niet.