Als rotjongens ‘terroriseren’ dan ‘criminaliseert’ de pers
Typisch weer zo’n AD/AC bericht vandaag (04-11-2016) ‘Jongeren ‘terroriseren’ buurt in Randenbroek’ ( http://www.ad.nl/amersfoort/jongeren-terroriseren-buurt-in-randenbroek~a3e373c3/ )
Daarbij staat het woord ‘terroriseren’ weliswaar tussen leestekens, als zou het een citaat betreffen. In de tekst onder de kop is echter geen sprake van terroriseren maar van hinderlijk gedrag en het plegen van vernielingen. Strontvervelend voor wijkcentrum het Klokhuis, dat toch al moeite heeft het hoofd financieel boven water te houden en omwonenden die mayonaiseklodders van hun brievenbus moeten vegen. Maar het woord terroriseren heeft toch echt een andere betekenis: 1) Geweld uitoefenen 2) Intimideren 3) Onderdrukken 4) Schrik aanjagen 5) Schrikbewind uitoefenen 6) Tiranniseren.
Associaties
Het woord roept echter ook associaties op met de terreur die alom in de wereld wordt gepleegd door aanhangers van fundamentalistisch ideologieën die geweld niet schuwen. En daarmee wordt ‘journalistiek geweld’ gepleegd door in de berichtgeving hinderlijk en vernielzuchtig gedrag in een wijk uit te vergroten tot terreur.
Het onbedoelde effect van een dergelijk artikel is het zaaien van onrust in een buurt en het verlenen van een extra status aan een groep jongeren, die mogelijk trots zal zijn op het effect van hun gedrag. De gebeurtenissen in de wijk Poelenburg in Zaandam liggen nog vers in het geheugen.
Ontmoetingsruimte
Feit is dat jongeren in Randenbroek verstoken zijn van een eigen ontmoetingscentrum,daar waar ze tot voor kort nog intensief gebruik konden maken van een ruimte in het Corderius College. Bij die activiteiten werd toezicht gehouden door een ‘buurtvader’, die in feite functioneerde als een ervaren onbezoldigde jongerenwerker. Met duidelijke huisregels en aandacht voor kids voorzag de plek in een behoefte. Het hield de jongeren van de straat. Helaas had de school de ruimte weer nodig en zoeken de jongeren hun vertier nu weer buiten. Met de nodige problemen voor omwonenden.
Eigen jeugdhonk
Nu is het tegenwoordig flink om te roepen dat je hinderlijk gedrag in een wijk niet moet ‘belonen’ met een eigen jeugdhonk. Maar een goed georganiseerde ontmoetingsplek heeft nu eenmaal aantoonbaar een positief effect op het tegengaan van overlast in een wijk. Haal je die weg, zonder gezamenlijk een alternatief te zoeken, dan is het wachten op moeilijkheden. Met alleen ‘harde maatregelen’ ga je het dan niet redden.
Dergelijke maatregelen worden bijvoorbeeld voorgestaan door Joost Eerdmans, wethouder veiligheid, handhaving en buitenruimte in Rotterdam. Eerdmans is een ‘no nosense’ politicus uit de school van Pim Fortuyn.
“Probleemjongeren aanpakken”
Eerdmans staat een pakket aan maatregelen voor om ‘probleemjongeren’ op straat aan te pakken (http://www.volkskrant.nl/opinie/hangplek-is-geen-oplossing-voor-probleemjeugd~a4375966/ )
Leest u even mee?
1.Voorzie elke aanpak van een stok achter de deur. 2: Stel ouders aansprakelijk voor hun misdragende kinderen. 3: Kies voor een duidelijke repressieve aanpak als de grenzen overschreden worden 4: Koester gezag en respect 5: Luister naar je bewoners
Flinke jongen die Eerdmans. In zijn rijtje ontbreekt echter een opvallend aspect: 6: Leg je oor te luister bij de kids en zoek naast een noodzakelijke repressieve benadering ook naar een positieve doorbraak.
Door ‘probleemjongeren’ alleen als een maatschappelijke probleem te zien, bevestig je hen in dat wat ze van binnen iedere dag al pijnlijk ervaren: “Afgeschreven door de samenleving”.
Softe aanpak
Dat het zoeken naar een positieve benadering niet gelijk staat aan een ‘softe aanpak’ bewijst een project als ‘Young leaders’. Een aanpak die jongeren met potentiële leiderschapskwaliteiten in achterstandswijken traint om als positief rolmodel voor leeftijdsgenoten te dienen. Een groot gedeelte van die training wordt aandacht besteed aan de persoonlijke en maatschappelijke ontwikkeling van de deelnemers. Zij leren kwaliteiten kennen die niet eerder werden blootgelegd en gaan daarmee in hun buurt/wijk aan de slag met de organisatie van tal van activiteiten. Of zoals een deelnemer die momenteel een stage loopt bij zijn gemeente het verwoord: “Je werd echt gedwongen om na te denken over waar je staat en wat je wil bereiken. Daardoor leer je jezelf beter kennen”.
In Amersfoort kom ik met regelmaat ‘risicojongeren’ tegen met potentiële ‘Young leaders’ capaciteiten. Het wordt tijd die kwaliteiten eens te gaan benutten. Dat zal buurten leefbaarder maken en de overheid en de burger veel ergernis en geld besparen.