Van “Een storm van kritiek” naar plat populisme?
Het moet een heerlijke tijd voor de journalisten van het AD/AC. Ze kunnen van de ene affaire in het bestuur en de politiek naar de andere hollen.
Dat de kwaliteit van de lokale berichtgeving daarbij te wensen te overlaat is allang geen nieuws meer. Maar kwalijker wordt het als een plaatselijke krant met vaak onvolledige of zelfs onjuiste berichtgeving het vuurtje nog verder opstookt. Om over de koppen boven de artikelen maar te zwijgen.
Nu zou wethouder Fleur Imming een ‘golf van kritiek’ over zich heen gekregen hebben, naar aanleiding van een interview dat zij aan het AD/AC gaf en waarin zij de opstelling van enkele welzijnsorganisaties bekritiseerde die onvoldoende meewerken aan de totstandkoming van een nieuwe structuur en werkwijze van het welzijnswerk in de wijken.
Twee raadsleden
De ‘storm’ blijkt veroorzaakt door twee briesende raadsleden die in de oppositie zitten en waarvan er een opmerkt dat de wethouder een ‘aanvechtbare vorm’ van wijkwelzijn aan het invoeren is. Opmerkelijk dat deze uitspraak uitgerekend komt van de voorman van een partij die niet zelden claimt exclusief op te komen voor de belangen van de minder zelfredzame burgers in onze stad.
Het andere raadslid, zegt over het betreffende interview: “De onwaarheden rijgen zich aaneen in het artikel. De wijk centraal stellen met dit beleid? Laat me niet lachen!”
Polulisme
En viert het populisme in de Raad weer eens hoogtij.
Beide heren raadsleden zijn kennelijk uit het oog verloren wat veel actieve burgers in de wijk momenteel als een uitdaging zien om zelf te gaan bepalen hoe het welzijnswerk in hun buurt en wijk moet worden uitgevoerd. Kortom de hele transitie, die begon met een ‘Peilnota’ die in de Raad op een brede steun kon rekenen, legt een nieuw fundament, schept wezenlijk nieuwe verhoudingen. De burger gaat bepalen wat de prioriteiten moeten zijn van het wijkwelzijnsbeleid en hoe de professionals daarbij kunnen aansluiten. Daarbij komt er een nieuwe coördinatie voor alle instellingen die er tot nu toe onvoldoende in slaagden om goed samen te werken, omdat ieder op z’n eigen eiland bleef zitten, hetgeen ten koste ging van kwaliteit.
Wijkbijeenkomsten
In wijkbijeenkomsten die de afgelopen maanden zijn gehouden hebben honderden betrokken burgers geparticipeerd. Zij hebben meegeschreven aan de Wijkplannen voor 2017 die inmiddels door de gemeente zijn goedgekeurd. In korte tijd hebben diverse wijken een breed wijknetwerk opgericht, waarin actieve wijkbewoners en wijkprofessional gaan samenwerken. Maar dat is journalistiek geen interessant nieuws. Bij mijn weten heeft geen AD/AC journalist zo’n wijkbijeenkomst bezocht.
Lef en visie
Zullen we het verhaal eens omdraaien? Wethouder Imming heeft lef en visie getoond door vastgeroeste verhoudingen binnen welzijnsland op de schop te nemen en daarbij wijkbewoners de mogelijkheid gegeven om direct invloed uit te oefenen op de kwaliteit van welzijn en zorg binnen hun leefomgeving. Dat is een kanteling waar bestaande instellingen nooit in zijn geslaagd.
Binnen die transitie zijn pijnlijke fouten gemaakt. De implementatie zou zeker gebaat zijn bij meer tijd, maar de pijn bij een aantal instellingen zou er niet minder om zijn geweest. Helaas gaat nu alle politieke aandacht uit naar het ‘instellingsgedoe’. Een aantal instellingen heeft daarbij de media gevoed op een inhoudelijk aanvechtbare wijze. Een en ander ging ten koste van de waarde die de hele operatie heeft voor stad en haar minder zelfredzame burgers.
Wonderlijk dat twee raadsleden dat niet hebben gezien.