“Ik geniet ervan om de corporatie dwars te zitten”
Formeel betreft het een bewonersinitiatief. Het verzet van een boze buurtbewoner en enkele supporters tegen de renovatie van een oud flatgebouw. In feite gaat het om een persoonlijk gevecht van een bewoner die alles uit de kast haalt om een woningcorporatie dwars te zitten en daarbij de steun krijgt van een socialistische partij die denkt zo de bewonersbelangen tegenover een instelling te moeten behartigen.
De locatie
In een naoorlogse oudbouwbuurt in een sociaaleconomisch kwetsbare wijk heeft een corporatie met voortvarendheid de renovatie van vijf grote flats ter hand genomen. Dit tot grote tevredenheid van de bewoners. Met de verbeterde isolatie, een eigen CV ketel en dubbel glas is het wooncomfort met sprongen omhoog gegaan. De besparing van de energiekosten is vrijwel gelijk aan de huurverhoging.
Er is unaniem lof voor de wijze waarop de renovatie is uitgevoerd.
Persoonlijke missie
Met uitzondering van flat 6, waar een boze Mijnheer van R. woont. Die ziet het als zijn persoonlijke missie om de renovatie van zijn flat tegen te houden. Dat is niet geheel gespeend van eigenbelang. De buizen van het oude centrale verwarmingssysteem lopen door zijn huis hetgeen een aanzienlijke kostenbesparing oplevert. Dat wil hij graag zo houden en daarvoor haalt hij alles uit de kast. Sommige bewoners zijn bang voor de man als deze aan deur handtekeningen tegen de renovatie komt verzamelen. Ook Nieuwe Nederlanders die de onze taal nog niet machtig zijn, worden onder druk gezet om te tekenen.
Zijn intimiderende stijl was mij al eerder opgevallen, toen hij tijdens een bewonersbijeenkomst een medebewoner het woord ontnam om een tirade te beginnen tegen de corporatie en niet tot bedaren te brengen was. Na zijn betoog verliet hij met enkele medestanders direct de zaal. Op weerwerk zat hij niet te wachten.
Betonrot
Mijnheer van R. heeft nog een troef achter de hand. Betonrot zou de galerijen van de flat hebben aangetast. En met de verwijzing naar de ingestorte galerijen van een flat in Leeuwarden wordt de angst van bewoners geactiveerd. Inmiddels zijn er door de corporatie diverse technische onderzoeken uitgevoerd die aantonen dat er geen instortingsgevaar bestaat. Maar deze onderzoeken worden als onbetrouwbaar van de hand gewezen. En zo wordt de renovatie van de flat met jaren vertraagd. Mijnheer van R. heeft zich verzekerd van de steun van de SP, die zich vierkant achter de actievoerder heeft opgesteld. Dit leidt zelfs tot vragen tot in de gemeenteraad. Immers daar waar David tegen Goliath wil vechten kan er geen sprake zijn van enige nuance.
Slotoffensief
Inmiddels leek het tij zich te keren. Bewoners uit de flat van Mijnheer van R. zijn op bezoek geweest bij bewoners van de gerenoveerde flats en zien alleen maar voordelen. Dus werd er deur aan deur een nieuwe peiling gehouden om 70% van de bewoners te vragen voor de renovatie te tekenen. Bewoners hebben het initiatief genomen om deze handtekeningen te verzamelen. Maar ook van R. kwam daarna aan de deur om bewoners te bewerken om hun handtekening weer in te trekken. En zo dreigt er opnieuw vertraging te ontstaan in een slepende zaak.
Rotte barrel
Het toeval wil dat ik van R. sprak toen mijn dochter onlangs een tweedehands fiets van hem kocht. In dat gesprek gaf hij aan er persoonlijk van te genieten de corporatie dwars te zitten. Macht en status zijn gevaarlijke ingrediënten als het gaat om je gelijk te halen. Feiten doen er minder toe.
Dat verschijnsel zien we in het groot in de politiek. Het speelt zich echter ook in het klein af.
Of dit nu gaat om een renovatie of de verkoop van een fiets.
Wat dat laatste betreft. De zogenaamde fiets van zijn kleinzoon, die ‘geheel was opgeknapt’ bleek de meest rotte barrel die ze ooit heeft gekocht. Ze kwam er niet ver mee.
Dit in tegenstelling tot Mijnheer van R. die een renovatie al jaren weet tegen te houden en daar nog dagelijks van geniet.