Blijft Indebuurt033 overeind met haar vrijwilligerswerk?
(foto: bijeenkomst van wijkbewoners in het kader van het nieuwe welzijnswerk in Amersfoort, 2016)
In het kader van ‘net de plank mis geslagen’ waar het AD/AC een patent op blijkt te hebben , kopt de krant vandaag:’ Vrijwilligersvergoeding bij Indebuurt033 blijft overeind’. [1]
Uit het bericht blijkt dat de nieuwe welzijnsorganisatie onder druk van de gemeenteraad een beperkt aantal vrijwilligsvergoedingen voor schuldhulpverleners , die voorheen werkzaam waren voor Stadsring 51, voorlopig moet blijven doorbetalen. Feit is dat B&A , de BV die binnen Indebuurt033 (IDB033) de touwtjes stevig in handen heeft, niets op heeft met het geven van vergoedingen aan vrijwilligers.
Achterhaald
De motivering van dit standpunt is even simpel als achterhaald. In de wijken zijn twee categorieën medewerkers actief: de professionals van IDB033 die op de loonlijst staan en vrijwilligers. Wie actief is als bewoner/vrijwilliger doet dat werk op -inderdaad- vrijwillige basis en heeft dus geen recht op een vergoeding.
Een standpunt dat geheel voorbij gaat aan de brede waaier van bewonersinitiatieven die, sinds de introductie van Transitie van welzijn+zorg , taken van professionals hebben overgenomen. Veel van die betrokken bewoners draaien overuren, om wat in fraaie ambtelijke termen heet ‘de sociale basis infrastructuur’ overeind te houden. Feitelijk is hierbij vaak geen sprake van vrijwilligerswerk maar van onbetaalde beroepsarbeid . Kortom in het sociaal domein zijn de afgelopen jaren tal van hybride vormen buurt- en wijkinitiatieven ontstaan die hoge eisen stellen aan zowel de tijdsinvestering als de benodigde professionele skills, waarvan een voorhoede de kwaliteit van het betaalde welzijnswerk inmiddels overstegen heeft.
Buurtvaders
Dat IDB033 met dit beleid in de eigen vingers snijdt wordt blijkbaar voor lief genomen. Zo hebben de Buurtvaders na veel politiek geharrewar moeten accepteren dat de bescheiden vergoedingen die zij onder Welzin ( de voormalige welzijnskoepel) ontvingen werden wegbezuinigd. Het gevolg was dat tenminste een derde van de actieve deelnemers er het bijltje bij neer heeft gegooid: ‘Niet vanwege het geld, maar vanwege het totale gebrek aan waardering’. Dat de Raad hiermee akkoord is gegaan geeft te denken, mede gezien het recente besluit de schuldhulpverleners wel hun vergoeding te laten houden.
Verwarring
Om de verwarring nog groter te maken is het echter niet zo dat IDB033 geen vrijwilligervergoedingen betaald. De eigen vrijwilligers van de welzijnsclub zijn daar weliswaar van uitgesloten, maar in het kader de nieuwe wijkbudgetten voor bewonersinitiatieven worden deze gewoon toegekend.
In iedere wijk beoordelen actieve bewoners in ‘ Buurtbesturen’ per kwartaal subsidieaanvragen van buurt- en wijkinitiatieven. En kennen gewoon de aangevraagde vrijwilligervergoedingen toe, die vervolgens niet worden tegengehouden door het management van IDB033 dat deze subsidies moet fiatteren.
Ook al zit IDB033 met deze ‘rechtsongelijkheid’ danig in de maag, het afwijzen van vergoedingen voor initiatieven die buiten de reikwijdte van het professionele welzijnswerk worden aangevraagd zou een golf van verontwaardiging in de wijken veroorzaken, inclusief heftige debatten in de gemeenteraad.
Publiek geheim
Het is een publiek geheim dat IDB033 graag af wil van al de jaarlijks terugkerende aanvragen voor bewonersvergoedingen vanuit de wijken. Voor de kosten hoeven ze dit niet te doen: in 2017 bleef een substantieel gedeelte van het budget voor bewonersinitiatieven in kas. Het voordeel is dat dit deel mag worden meegenomen naar de financiering voor 2018, zodat een ambtshalve opgelegde verhoging van het subsidiebedrag voor de burger gewoon uit bestaande middelen kan worden gefinancierd. Wel zo prettig omdat er nu meer gelden over blijven voor betaalde professionals. Immers de nieuwe subsidieregeling voorzag in een stelselmatige verhoging van de subsidies voor de bewonersinitiatieven gekoppeld aan een geleidelijke afbouw van de gelden voor de professionele inzet.
Maatschappelijke overname
De echte besparingen komen echter uit een andere pot. In hoog tempo worden de jongerencentra een laatste buurtvoorzieningen, die voorheen door Welzin geëxploiteerd werden, afgestoten. Deze zijn binnen de nieuwe welzijnsverhoudingen geschikt om ‘maatschappelijk te worden overgenomen’ door vrijwilligers. De regie ligt, als dat zo uit komt, immers bij de burger.
Actieve bewoners/ondernemers gaan vervolgens aan de gemeente een vrijwel marktconforme huur betalen en kunnen bij een andere gemeenteafdeling langdurig gaan onderhandelen om een tijdelijke subsidie te krijgen om het hoofd boven water te houden. Zo kunnen gemeente en IDB033 die in een twijfelachtige symbiose zijn beland de burger naar believen van het kastje naar de muur sturen.
Opmerkelijk, gezien de hoofdpeiler van het welzijnsbeleid van de gemeente/ IDB033: het versterken van de factor ontmoeting in de wijken, als integraal onderdeel van sociale samenhang en ‘het zorgen voor elkaar’.
En de Raad? Deze kijkt toe en is met moeite in staat een tijdelijke regeling te treffen voor een handjevol IDB033 vrijwilligers, terwijl het stedelijk welzijnsbeleid aan alle kanten rammelt.
Maar daar kun je in verkiezingstijd beter niet over praten.
[1] https://www.ad.nl/amersfoort/vrijwilligersvergoeding-bij-indebuurt033-blijft-overeind~ad35fd98/