Een klein verhaal schepping
Een klein verhaal schepping
In het half hoge gras
tussen stenen en verroest ijzer
heb ik hout gevonden
teken van een vroege beschaving
half verteerd
half vermolmd
met een borstel
heb ik de ronde vorm van zand ontdaan
ontdekte tussen teer en hout
een verhaal
oud als zeeën en woestijnen
met een penseel om de boodschap te verbeelden
en H. vond het mooi
in haar kast staat het nu te pronken
gered van vergaan
Ode aan de boom die het voortbracht
ode aan de timmerman die het schaafde
de boer die er melk mee reed
of zondags pronkte naar de kerk
Alles heeft een schepping
hoelang nog voor het hout
hoelang nog voor de verteller
of zoek ik een verhaal van water
dat altijd stroomt
als regen het gras doet groeien
het hout doorweekt
tot het uiteenvalt
als de zee de kusten beukt
de mens doet beven
bevroren naar het zuiden zakte
nog voor de mens kon leven
Het water slaapt nooit
hoogstens dat het soms wat rust
in een bekken
tot met meer water
het weer stroomt
Ik heb het hout beschilderd
met zeeën, met land
en ben moe maar gelukkig
met een groot verhaal schepping
dat ik nooit schrijven zal
Eexterveen, november 1978