Klein vakantieleed
Het kan menig vakantie verpesten. Het lampje van de oliedruk dat nadrukkelijk blijft knipperen terwijl er tot in de verre omtrek geen garage te bekennen is. Het luchtbed dat even snel leegloopt als het wordt opgeblazen. De verwijtende blikken van pa en ma die er ten onrechte van uit zijn gegaan dat de ander de tentstokken van de vliering had gehaald. Binnen een geslaagde vakantiereis kan kleine vakantieleed zich echter tot een onuitputtelijke bron van humor en zieke grappen ontwikkelen. Dan is een woord al genoeg om in een hilarische lachbui uit te barsten.
Dorp in de Jura
Voor ons was Chateau Chalon zo’n woord. Het verscheen voor het eerst op de Tom Tom toen we in midden Frankrijk op zoek waren naar Chateau Chinon. Een klein verschil in letters, een gigantisch verschil in kilometers. Achter het stuur had ik met een snelle blik op het display niet verdere gekeken dan Chateau C. dus ging ik er vanuit dat we op koers zaten. Tot we het prachtige dorp in de Jura binnenreden en mijn kids mij complimenteerden met het vinden van een perfecte vakantiebestemming. Waarop ik alleen maar kon verzuchten: “Maar wat de f..ck dit is Chateau Chinon helemaal niet!” En de onvolprezen Tom Tom aangaf dat we alsnog nog zo’n tweehonderd kilometer maar het westen moesten.
Op zo’n moment ben ik in gedachten in staat om de toevallig passerende gendarme die mij onderzoekend aankijkt voluit op z’n bek te slaan of de tenthamer te zoeken en publiekelijk het navigatiesysteem dat ‘helemaal fout zat’ voorgoed de vernieling in te helpen.
Vol gas dender ik het dorp uit, neem met een te hoge snelheid een haarspeldbocht en hoor achter me hoe, in de camper, kastjes openspringen en kampeerartikelen aan een woeste dans door de auto beginnen.
Waarop mijn zoon, die me langer kent, rustig zegt:”Pa, je rijd te hard”. “Ik rijd godverdomme helemaal niet te hard en jij hebt de Tom Tom verkeerd ingesteld…” Voordat een en ander escaleert in een vakantiedrama dat klein vakantieleed ver overstijgt stop ik op een parkeerstrook en steek buiten een sigaret op. De vulkaan in mij komt tot rust.
Kut-Tom Tom
Voor de tweehonderd kilometer over secundaire wegen berekent de kut-Tom Tom vervolgens maar liefst drie volle uren rijtijd. Een knappe jongen die daar met een rallystijl in een oude Volkswagen camper een paar minuten van af weet te knabbelen. We bellen onze gastheer in de Morvan die gelukkig zijn lachen weet in te houden en beginnen de race tegen de zonsondergang om nog in het laatste daglicht de tenten op te kunnen zetten. Het wordt een prachtige rit door een groen wijnlandschap met middeleeuwse dorpen waar de wijnchateau’s over elkaar buitelen. Bij ieder bordje met Chateau beginnen we te grinniken en besluiten we in een volgende vakantie beslist C. Chalon te bezoeken hoewel we niet uitsluiten dan in C. Chinon terecht te komen.
Klein vakantieleed
Na deze valse start is het overige kleine vakantieleed nauwelijks de moeite van het vermelden waard. Op het topje van mijn linker duim na, dat dankzij een professioneel kampeermes vakkundig werd gechopt, zodat ik bloedde als een rund terwijl mijn dochter me streng bezwoer dat ze volstrekt niet tegen bloed kan. Of mijn nieuwe camera die het begaf op het moment suprême dat ik een prachtige natuuropname wilde maken. Het winkelbezoek aan de supermarkt op 20 kilometer van onze kampeerplek om een pak koffie te halen. Om bij terugkomt te constateren wel allerlei leuke streekproducten hadden aangeschaft, maar de koffie vergeten te zijn.
Peanuts vergeleken bij ‘Chateau Chalon’
En daarmee wens ik alle lezers een gezonde portie klein vakantieleed toe, omdat het kleur geeft aan een reisavontuur en de ultieme bron vormt voor zelfspot en humor.