Gedicht voor een verloren vriend
Gedicht voor een verloren vriend
Nog hoor ik zijn voeten
knarsend
over het grindpad losse aarde
zijn hunkering
naar het huis aan de overkant
dat hij nooit bereiken zou
met de jaren
is hij zichzelf blijven herhalen
zijn woorden sleets geworden
verbleekte metaforen
die niet verhullen
dat verlangen ‘n eigen leven leidt
kan ik hem niet bereiken
dan in mijzelf te ijken
waar de breuk
lang geleden zichtbaar werd
in mij knarsen
nog zijn stappen
verbleekt het verlangen
naar een huis
waar alles beter is
is de overkant steeds nabij
ook lopen we
al niet meer
zij aan zij
november 2018
voor J.