Tot aan de bosrand

Tot aan de bosrand

Laat het zo zijn

de eenvoud

van het volgen

van deze weg

door winterse velden

het afdalen van een pad

waar het stopt

bij de beek

die een verder gaan belet

Hoe ver ben ik gekomen

zonder verlangen naar

wat nooit werd gedeeld

hoe ver zal ik nog gaan

zonder verbleekte wensen

omtrent een voorheen

onvervuld bestaan

En volg de stroom terug

tot aan de oude brug

die verbindt

wat tot voor kort

onbereikbaar leek

 

St. Quentin sur Charente

januari  2019

 

Reacties

Reacties