Tot aan de bosrand
Laat het zo zijn
de eenvoud
van het volgen
van deze weg
door winterse velden
het afdalen van een pad
waar het stopt
bij de beek
die een verder gaan belet
Hoe ver ben ik gekomen
zonder verlangen naar
wat nooit werd gedeeld
hoe ver zal ik nog gaan
zonder verbleekte wensen
omtrent een voorheen
onvervuld bestaan
En volg de stroom terug
tot aan de oude brug
die verbindt
wat tot voor kort
onbereikbaar leek
St. Quentin sur Charente
januari 2019