Reizen vanuit de stoel(2): Tibetaanse monniken en hippies

(foto; het gehucht la Rousselie omstreeks 1990)
Rond 1989 kochten drie vrienden en ik een groot landhuis in het gehucht la Rousselie, dat valt onder de gemeente Plazac in de Dordogne. In die tijd waren in het gehucht op de heuvel slechts twee huizen bewoond. Voor een prijs van omgerekend zo’n 60.000 euro waren we een groot landhuis, een schuur, bijgebouwen, drie hectare verwilderde cultuurgrond, een bron en een middeleeuwse wasplaats rijker, maar hadden geen flauw idee hoeveel energie en geld het zou kosten om het geheel bewoonbaar te maken.
Jeugdidealen
Naast een bevlogen spirituele levensinstelling deelden wij het trieste gegeven dat onze relaties op de klippen waren gelopen. Dus werd het tijd om onbezonnen achter jeugdidealen aan te hollen. Een groot huis in Frankrijk hoorde daar zeker bij. De vrouwen zouden daarna vanzelf wel komen. Wat dat laatste betreft werd geheel aan onze verwachtingen voldaan. Zozeer zelfs dat al binnen drie jaar nog maar een vaste bewoner op la Rousselie aan het klussen was, terwijl de overige vrienden nieuwe relaties in Nederland waren aangegaan.
Tibetaanse monniken
Zonder enige voorkennis van de omgeving, ontdekten we al snel dat we in onze omgeving niet alleen stonden in de wens een spirituele gemeenschap te stichten. Op de eerste ochtend van mijn verblijf dronk ik koffie op het terras van de dorpskroeg in Plazac, toen een aftandse Peugeot met daarin drie Tibetaanse monniken in traditionele gewaden vriendelijk groetend voorbij kwamen tuffen. Van verbazing viel ik bijna van mijn stoel, om daarna te vernemen dat op enkele kilometers van ons huis twee grote boeddhistische gemeenschappen gevestigd waren [1]. Of dat niet genoeg was bleek er ook een esoterisch centrum ‘Lune et Soleil” aan de rand van het dorp in de maak, dat werd gesponsord door de Nederlandse kunstschilder Jofhra [2]
Hippiedorp
Deze gemeenschappen trokken een grote schare volgelingen aan, waarvan velen zich blijvend vestigden in en rond het dorp. Nu werd er bepaald niet alleen onthecht gemediteerd door de nieuwe import. Ieder weekend waren we wel te gast op wilde feesten, overgoten door drank en wiet, die mij het meest deden denken aan de hippiecultuur in Amsterdam van de jaren’60 van de vorige eeuw. Het leek of de klok dertig jaar werd teruggezet met een hoog overspelig gehalte aan Love and peace, die menig vaste relatie deed sneuvelen. Met enige déjà vu gevoelens sloegen we een en ander gade.
Schat op de heuvel
Nu was de dorpskroeg niet alleen een geschikte plek om nieuwe contacten te leggen. Het was bij uitstek ook de locatie om alle dorpsverhalen en roddels over ons huis in la Rousselie te vernemen.
Zo zou het huis in de Middeleeuwen als klooster gediend hebben. In de tijd van de godsdienstoorlog waren de monniken gevlucht, mogelijk voor Hugenoten en hadden een schat begraven op de heuvel. Voor hun vlucht maakten ze gebruik van een onderaardse vluchtgang, die later werd volgestort met stenen.
Veel later was het huis gekocht door een Belgische arts, die op de heuvel had gegraven en na korte tijd een gigantisch huis had aangeschaft in een naburige gemeente. Andere bronnen wisten met ‘zekerheid’ te melden dat de schat nog niet gevonden was.
Jongensdromen
Dat laatste heeft onze jongensdromen een enorme impuls gegeven. Wat is er mooier dan schatgraven. In plaats van te werken aan het huis hebben we weken gezwoegd op de heuvel in de strijd tegen metershoge braamstruiken en onkruid. Legden er oude trappen en een plateau bloot van zandsteen. Jaren later is er nog eens een shovel gehuurd, die meters grond heeft verplaatst. De schat is veel later gevonden en bleek waardevoller dan goud. Deze bleek in ons Zelf te wonen.
Veel betrouwbaarder dan alle orale kroegoverleveringen bleek de gang naar het departementale streekarchief in Periqueux, waar ze over eeuwenoude kaarten beschikken en de verhalen van de ’Parisienne’ , een oude dame die alleen de zomers op la Rousselie doorbracht en in het gehucht was opgegroeid.
Maar daarover in een volgende aflevering.
[1] https://www.dhagpo.org/en/
[2] https://nl.wikipedia.org/wiki/Johfra