Reizen vanuit de stoel (8): Huis in de Aisne
In Frankrijk heb ik al heel wat vakantiehuisjes bezocht. Alle hebben ze een ligging gemeen die rust en stilte garandeert. Stadsgeluiden dringen er niet door. De mobiele telefoon geeft er geen bereik en TV is er niet in geslaagd om de geluiden van de natuur te verdringen. Het zijn toonbeelden van het verlangen van de verhuurders om het jachtige bestaan achter zich te laten en de exploitatiekosten van hun tweede huis te drukken door incidentele verhuur voor een bedrag waarvoor je op een sterrencamping niet terecht kan.
Koeien in de beek
Maar dit huis in de Aisne spant de kroon. Het moet gevonden worden, verstopt achter het bruggetje over de beek, die murmelt aan de rand van de tuin. Omsloten door statige bomen, die een beperkt zicht geven op de weilanden rondom het huis. In die weilanden lopen koeien. Ze drinken door midden in de beek te gaan staan. Een tafereel uit de Middeleeuwse schilderkunst. Het is herfst en het regent bijna ononderbroken. Toch moet de mais geoogst worden. De landwegen zijn veranderd in modderpaden, we worden gegroet door een incidentele tegenligger die galant voor ons uitwijkt. Hollanders zijn duidelijk welkom in deze streek.
Museum Matisse
Het weer nodigt uit tot het maken van uitstapjes. Te beginnen bij een vestiging van MC.Donald’s die garant staat een snelle Wifi verbinding. Er hangt wat verveelde schooljeugd rond. Trendy stadsmode is hier nog niet doorgedrongen. En verder gaat het richting Le Cateau-Cambrésis, geboorteplaats van de schilder en beeldhouwer Henri Matisse, die veel van zijn werk aan het stadje geschonken heeft. Het is ondergebracht in een statig departementaal museum, met in de prachtig onderhouden tuin de imposante surrealistische beelden van William Sweetlove.
Enige gasten
Binnen worden we hartelijk welkom geheten. We zijn de eerste en enige gasten. Nee, we hoeven niet te betalen, het is zondag, de entree is dan gratis. In Nederland zou je struikelen over het publiek, hier zijn we alleen met Matisse, die laat zien hoe hij zich als kunstenaar transformeerde tot een van de belangrijkste expressionisten van zijn tijd.
Op de terugweg wordt het Jeantes aangedaan, een onopvallend boerendorp met een betoverend kerkinterieur dat in de jaren ’60 van de vorige eeuw beschilderd werd door Charles Eyck. Dit keer werkt de lichtinstallatie gelukkig.[1] De plaatselijke burgemeester heeft echter de dranghekken, die hij al plaatste voor de renovatie van het dak door Nederlandse vrijwilligers [2], nog steeds niet weggehaald. Wellicht een erfenis van de eeuwenoude controverse tussen kerk en staat.
Klooster van Chimay
Thuisgekomen in het huisje wordt de houtkachel aangestoken, worden boeken die maanden ongelezen bleven eindelijk ter hand genomen. Even hebben we internetbereik. Het thuisfront meldt dat alles naar wens verloopt.
Als het even droog wordt gaan we wandelen. Bladeren die enkele dagen geleden groen waren zijn verkleurd tot diep rood. Het meeste indruk maakt de oprijlaan naar het klooster van Chimay, waar de door regen laaghangende Japanse esdoorns alle aandacht op eisen. De warme kleur van de bladeren vormt een schril contrast met het witte interieur van de kloosterkerk waar God het moet doen met een huis waarin een strenge soberheid regel is.
Kathedraal van Laon
Ter compensatie reizen we door naar Laon, waar boven op de heuvel een machtige kathedraal de omgeving domineert. Ooit bezocht ik de kerk terwijl een Engels koor er repeteerde voor een optreden en dacht in de hemel beland te zijn. Die hemelreis dateert van zo’n twaalf jaar geleden. De uitstraling van de kerk is nog even imposant, de straten rondom de kerk hebben zich aangepast aan de eisen van het moderne toerisme met modieuze kunst en antiekwinkels en eettentjes.
Zo brengt het regenachtige herfstweer ons op indrukwekkende plekken in de Aisne. Een streek die nauwelijks toeristisch ontwikkeld is, op luttele uren rijden van Amersfoort. En nemen afscheid van het huis in de hoop er in de zomer terug te keren.
[1] https://foxandfriends.nl/blog/2019/08/25/reizen-vanuit-de-stoel-7-vergeten-dorp-in-de-aisne-picardie/
[2] http://members.home.nl/michelpinxt/verhaal1.html