Reizen vanuit de stoel: Krachtlijnen in oude Franse kerken

(foto: versterkte kerk van Sergeac in de Dordogne)
Reizen vanuit de stoel: Krachtlijnen in oude Franse kerken
Het is al jaren een wat vreemde passie als ik in Frankrijk ben. Bij het proeven van de verstilde sfeer in eeuwenoude dorpskerkjes blijft het niet. Er wordt ook actief gezocht naar krachtlijnen die in of rond menig oude kerk voelbaar zijn. Wonderlijk genoeg kan ik daar in de literatuur over deze zogenaamde leylijnen vrijwel niets vinden, met uitzondering van de kathedraal van Chartres, die op een knooppunt van deze krachtlijnen zou staan. En natuurlijk ga ik niet als een verstrooide professor Zonnebloem – uit de strips van Kuifje- met een pendel of wichelroede door kathedralen lopen. Het kan veel eenvoudiger met mijn handen en lichaam als instrument.
Primitieve mens
Het is ook met enige terughoudendheid dat ik schrijf over mijn passie. De literatuur over leylijnen zit wel heel sterk in de New age sfeer met oncontroleerbare verklaringen en theorieën die al snel de rigide hobbyisten van de Vereniging tegen kwakzalverij in beweging brengen. Ik hou het liever simpel: zoals er over het menselijk lichaam energielijnen, meridianen, lopen, zo lopen er ook over de huid van moeder aarde tal van krachtlijnen die met elkaar in verbinding staan. De zogenaamde primitieve mens, die van voor de komst van het Christendom, was gevoelig was voor de energie van de aarde en bouwde altaren en op de knooppunten van aardenergie. Tijdens de kerstening van deze ‘heidenen’ werden deze bouwsels voor de afgoden doeltreffend getransformeerd tot kerken dn kapellen, waarbij de oorspronkelijke werking van de plek vergeten of weggemoffeld werd.
Magische functie
De humor is dat het altaar of de preekstoel van de kerken niet zelden staan op het centrum van de krachtlijnen. Zo konden de geestelijken wat aardse energie en inspiratie tanken, onder verwijzing naar een zekere Heer die alles geschapen zou hebben, met uitzondering van krachtlijnen. Ik heb niets tegen het christendom, maar ben geen voorstander van geschiedvervalsing.
Het is wat ver gezocht, maar ik kan mijn geschuifel door het middenpad van een kerk op weg naar een krachtenveld bij het altaar wel duiden als een symbolische restauratie van de prehistorische magische functie van de plek. Bij dat geschuifel houd ik in mijn handpalmen met gestrekte vingers als voelsprieten naar voren gestrekt, ontspannen naast het lichaam en maak licht ‘vegende’ bewegingen naar voren.
Gang naar het altaar
Dorpskerkjes,die helaas steeds minder toegankelijk zijn voor de bezoeker, hebben het voordeel dat er vrijwel nooit iemand aanwezig is. Dus is er alle ruimte voor een spirituele verkenning. Tijdens de ‘gang naar het altaar’ kan een zekere weerstand in de handen of het lichaam voelbaar worden. De grens van een krachtlijn wordt voelbaar. Ik stap het krachtenveld binnen en voel wat de plek met mij doet. Vaak kom ik in een intense stilte terecht en houdt het hoofd spontaan op met denken. Een bijzonder experiment dat ik reizigers in Frankrijk, die gevoelig zijn voor de werking van energie, kan aanbevelen. In de Dordogne, Aisne, Charente, Pyreneeën en Normandië heb ik kerken, klooster en een kathedraal verkend. Vaak was het raak!
Omdat er in mijn rationeel ingestelde hoofd altijd een flinke portie scepsis aanwezig is of ik wel voel wat ik voel, vraag ik reisgenoten om ook de gang door het middenschip van een kerk te maken, zonder te zeggen waar ik precies op een krachtplek gestuit ben. Dat levert een hoge score op.
Tempeliers kerk
Een van de meest opmerkelijke vondsten leverde de Tempelierskerk in het gehucht Sergeac [1] in de Dordogne op, waar we een sterk krachtenveld rondom de oude kerk aantroffen. In het prachtige klooster Carmel de Saint-Sever-Calvados [2] in Normandië, waar we een zeer sterk energiecentrum aantroffen, zette mijn reisgenoot, die veel last had van een versleten heup een kerkstoel in het centrum van het krachtenveld. En constateerde dat de pijn spontaan verminderde. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Maar als ze dat wel zouden zijn geeft mijn spel in de oude kerken van Frankrijk toch de extra dimensie bij het bezoek
[1] https://nl.wikipedia.org/wiki/Sergeac
[2] www.carmel-saint-sever-calvados.com