Afscheid van een anima
Afscheid van een anima
Waar we liepen
langs het herfstwater
voelde ik
trek naar
een groot en bodemloos
verdriet
eenzaamheid
die een vaste bezoeker is
als het haardvuur brand
je teruggaat
naar wat lang is geleden
verbleekt
in het portret
dat je van hem maakte
al volgen zijn droeve ogen
je in iedere kamer
kan hij geen troost
meer bieden
mag ik wellicht
voor een avond
vervanger zijn
als zoveelste kandidaat
die om liefde komt
maar er beter aan doet
het pand schielijk
te verlaten
november 2020